“Snel, direct en zonder poespas”

Een wijziging van de Europese regelgeving zorgde er voor dat metaalrecyclingbedrijf M&R Claushuis in rap tempo allerlei zaken rond veiligheid in kaart moest brengen. Tegelijkertijd ontstond de noodzaak binnen twee maanden een revisievergunning aan te vragen. KAM-coördinator Christine Olivier: “Bij zo’n tijdsdruk heb je daadkrachtige mensen nodig. En die kwam ik tegen bij Kuiper & Burger.”

Tijdsdruk heeft geen effect op kwaliteit dienstverlening

M&R Claushuis in Zeewolde is geen alledaags metaalrecyclingbedrijf. Jaarlijks verwerken en verhandelen de achttien medewerkers zo’n zesduizend ton (gevaarlijke) stoffen waaronder kwik, lood, batterijen, diverse metaalhoudende afvallen en zuivere metalen. “Wij zijn groot in kleine metalen en daarin zijn we redelijk uniek”, vertelt Christine Olivier. Ze is nu zeven jaar werkzaam bij het bedrijf, dat in 2009 fuseerde met M&R International, en sinds twee jaar als KAM-coördinator. Het is vanuit die functie dat ze in 2010 de wijziging meemaakte van de Europese indeling van gevaarlijke stoffen (EU-GHS). “Gevaarlijke stoffen zijn toen anders ingedeeld en de drempelwaarden zijn veranderd. Zo ging kwik van de categorie ‘giftig’ naar ‘zeer giftig’.” Gevolg van die wijziging was dat M&R Claushuis in eigen land onder het Besluit risico zware ongevallen (Brzo’99) kwam te vallen. Dit besluit integreert wet- en regelgeving voor arbeidsveiligheid, externe veiligheid en rampbestrijding met als doel het voorkomen en beheersen van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen betrokken zijn. Voor Olivier betekende de nieuwe classificatie een hoop werk. “ We moesten allerlei risico’s rond veiligheid in kaart brengen en rapporteren naar de overheid. Normaal gesproken werk ik voor dat soort zaken met een vast bureau, een kleinere onderneming. Omdat die het echter ook heel druk had, adviseerde zij mij om Kuiper & Burger te benaderen.”

Tijdsdruk

In de tussentijd ontstond bij M&R Claushuis de wens om de activiteiten uit te breiden. Bijvoorbeeld met de verwerking van spaarlampen en de inzameling van accu’s. Ook de capaciteit van het bedrijf moest toenemen door naast de bestaande hal een nieuwe te bouwen. “De oude vergunning stamde uit 2004. Omdat er sindsdien al veel zaken waren aangepast, kon dit allemaal niet meer met een wijziging. Er moest dus een revisievergunning worden aangevraagd”, vertelt Olivier. Na een eerste kennismaking met Kuiper & Burger besluit ze deze vraag in oktober 2011 bij hen neer te leggen. “Er was behoorlijke tijdsdruk, want met de provincie Flevoland hadden afgesproken de aanvraag vóór 1 januari 2012 in te dienen. Normaal gesproken trek je namelijk wel een half jaar uit om zo’n vergunning aan te vragen. Toch heeft Kuiper & Burger daar ‘ja’ op gezegd.”

Korte lijnen

Zo snel mogelijk volgde een afspraak voor een rondleiding door M&R Claushuis en een kennismaking met de vergunningverlener in Lelystad. Olivier licht toe: “Zo was hij ook op de hoogte met wie hij van doen had, en konden we onderling alle relevante informatie uitwisselen.” De medewerkster van Kuiper & Burger ging daarop aan de slag met de aanvraag met als resultaat dat de aanvraag op 30 december 2011 de deur uitging. Na de beoordeling en toetsing door het bevoegd gezag verwacht Olivier voor eind 2012 een definitieve vergunning in handen te hebben. Ook hoopt ze al gauw met de bouw van de nieuwe hal te kunnen beginnen. Over het traject met Kuiper & Burger is ze meer dan tevreden. “Wat ik vooral prettig vond aan de samenwerking was dat de lijnen heel kort waren. We hadden telefonisch of per mail contact en dat kon snel en direct, zonder poespas. Dus mochten we in de toekomst nog grote zaken willen gaan veranderen, dan nemen we zeker contact met ze op.”